मग चिंता ते हो कशाची ? मुळीं सोडिलिया आशाची - धृ.

भ्रांति फिटली देहनाशाची, अवघी गेली अवदशाचि ।
चळती कळती दैवदशाची, प्रभा हे अविनाशाची - 1

प्रतीति नलगे हो विषाची, खाउनि विषयांची बा साची ।
हे ललिका भवपाशाची, समजुनि गुंडाळिल गा साचि - 2

योनी अपूर्व मनुष्याची, सेवा करणे जगदीशाची ।
संगत करणें सत्पुरूषाची, योगी ज्ञानी अंशाची - 3

म्हणे सोहिरा रहाणी जळीं माशाची, तेंवीं समाधि तमाशाची ।
बाल उन्मत्त जो पिशाचि । कृपा मोद देती निशाची - 4