दळु बाई । दुळु तोंवरीच गाऊं ।
दळण विसावे तें सुख सेवूं ॥धृ॥

अभ्यासाचें जातें । विकार कणवट ।
दळुनि करूं पीठ । वासनेचें ॥1॥

मनपवन दळणारी । बारा सोळा नारी ।
कारणांचे घरीं । पीठ न्हेवुं ॥2॥

विवेकपाणियें । शून्याची पितळी ।
मळुनि करूं गोळी । ऐक्यत्त्वाची ॥3॥

त्रिकूट चूलवणी । वैराग्याचा अग्नि ।
कल्पनाइंधनी । जाळ करूं ॥4॥

भक्तिचा हा तवा । निश्‍चयेंशी ठेंवू ।
साम्यते बसवूं । नीट ऐसा ॥5॥

व्यतिरेक गोळी । अन्वयेंशी चढवूं ।
अभेदचि घडवू भाकरी हे ॥6॥

एकवेळ परतूं। सृष्टि नाहींपण ।
परतुनि मी पण पुरतें भाजूं ॥7॥

काढोनियां ठेवूं । आनंदे निववू ।
परेपरतें सेंवू । लागों पुढे ॥8॥

सोहिरा म्हणे ऐशी । सेवितां भाकरी ।
नलगेचि चाकरी । करणें आतां ॥9॥