भ्रम विस्मय गेला
देवें उद्वार हा केला - धृ.

अजरामर हें स्वरूप दावी
अनन्य भावें भक्ती लावी
महिमा तेची वदनीं गावी
कितुकी वचनीं ते सांगावी
जन्मोजन्मीं हे मागावी
परतुनि दृष्टीनें उमगावी
सज्जन जन मन रंजन
करि भवभंजन निरंजन निर्गुण
जो गंजन करि हरि व्यंजन
नयनीं अंजन भरि जीव
तन्मय होउनि ठेला -1

निरालंबीं राहणें ज्याला
मिळुनियां अजाला
कीं त्या भुवनत्रय राजाला
करि तो अनाहत बाजाला
विसरे तुझ्या माझ्याला
ऐसा लाल होउनी काल
कलित कौतूहल तुंदिल
ललित दलित विश्‍वंभरभजनीं
गलित वलित अतिमन होउनि
चिन्मयभुवनीं न्हेला - 2

म्हणे सोहिरा शरीरचर्म
आहे तोंवरि घडतें कर्म
पूर्वार्जित हे धर्माधर्म
अंतरसाक्ष हें जाणुनि वर्म
तेणें हरिले सकळ श्रम
ऐके देखे स्पर्शे चाखे
परिमळ ये तो घेतो नाकें
वाचे बोले हात हाले
पायीं चाले मैथुन काले
विसर्जताले
जागृति निद्रा स्वप्न सुषुप्ति
वर्तुनि ऐसा गुणातीत तो
महाशून्य चैतन्यचि झाला
जिताचि असतां मेला - 3